Keuningsdaag, traditiegetrouw dun Oranjetocht. Ik mot ierlijkheidshalve zegge, ik heb mien bronne a motte spraeke die, en daat ware dur ni veul, dezen tocht gefietst hebbe. Ut waer waas erbarmelijk slech, dus veul Krukke haaje beej veurbaat aal afgehükt, wao onder ikzelf. Normalerwies bin ik waal lichtig vaan de parteej, ma ut ontbrukt meej de leste tied en bitje aan moraal, simpel gezag: “ni zovvel zin”. Os Vlaamse zuiderburen hebbe dao en schon wôrd vur: “Goesting”. Zukte dit op in dun Dikke vaan Vaandale, da zudde de volgende beteikenis taege kome: Goesting: In ut Latijns; “ Gustus”. Begeerte, Gretig Verlangen, Lust, Trek, Zin. Ge zut dur misschien andere gedachte beej hebbe ( woh de oëge vaan vol zien, wah….), ma veuraal via ut wielerjargon in Bels, is dit wôrd in de loëp der jaore bekend gewaore. Wuurt ‘ne Vlaamse coureur
(Flandrièn) nao ziene moraal um te koerse gevrogd, da zèt ie: “De Goesting is goew.”
Ma goot, dit efkes as inleiding.
Aan ut vertrek vaan dun Oranjetocht stong ok vol goesting os aspirant lid, de Pittbull. Beej aankomst keeke de ovverige Krukke um en bitje raar aan en vervolges nao ziene fiets, di gans behange waas mit versiersele en slingers. Schienbaar haaj heej teveul goesting gehad en ut ni gans begrepe. “Ma jonges, “ zag ie mit vraogende oëge, “Vroeger oppe liëgere schoël woort mit koninginnendaag ok aalt verwacht daat ge owe fiets moei versierde vur ut rundje door ut dörp.” Dun Beul keek um is waat stoïcijns aan en zàg, “Ja, daat kunde geej as neej lid ok nag ni gelijk allemaol wiête”, dus woort um verteld daat versiere neet de bedoeling is en verzekerd daat vaan deze flater verder genne praot gemaakt zuj waere. Ma en fotoo (leenks) vaan deze creatieve creatie wil ik ow toch neet onthalde, aas ut ma onder os blieft.
Normalerwies kome dur toch aal gauw en 800 diêlnemers vol “goesting” op dun Oranjetocht af, ma vandaag bleef dun teller staeke op en 170. Gevolg waas daan ok daat dur veuls te veul, bananen en bruûdjes ware ingeslage.
Op de tweddehands fietsemèrt , die dao jaorlijks gehalde wuurt, haaj Theo the Butcher ennen fiets gekocht umdaat zienen eigese geklauwt waas. Ge het dur verder niks a, dus kiek ma waat ge dur mej dut, ma nou citeer ik mien bron efkes letterlijk : “En beej ut ophale vaan ziene fiets um vief oor, drônk heej nag un pilske en kreeg twië zêk bruûdjes mei vaan ut vrommes achter den tap. Of daat zeej ze same hebbe opgegaete, is beej de Krukke ni bekend…”
’s Anderdaags oppe zondaagmerge, 9 A’s aan ut vertrek en 4 B’s. Ieder waas veurzichtig positief, daat ut drueg zuj blieve. Beej de A’s woort veurgesteld um in ut witte stedje Thorn (ofwaal: Thoear) de tas koffie te goan nuttige. Ut zuj misschien iets te wiet zien, ma de “goesting” waas alom, dus dit veurstel woort aagenaome. In ut idyllische centrum aangekome, waas zelfs Mo Riis, toch enne meens din de halve werreld aal gezeen hèt, deep onder de indruk, um neet te zegge lyrisch, vaan aal dit historische moeis. Op zien hoëg Hollands vertelde heej meej daat heej heer mit zien An nag noeits gewest waas en daat, zò kort beej hoes. Ut zal de kleur vaan de huus waal zien gewest die indruk maakte, umdaat zien eige, nederige optrekje aan de Miëterik, qua kleur aardig in de buurt keumt.
We haaje de keus oet 2 aangrenzende etablissementen um de koffie te nuttige. Toen we in ut iërste entree maakte, woort os alleraardigst, ma doch duudelijk te verstaon gemaakt, daat we ni welkom waare. Doordaat we toch nag en klats raegen ovver os hin haaje gehad, zot dur enne streep vaan zand en modder ovver ieders derrière. Waarschienlijk waare ze bang daat weej mit die vieze bokse op de schonne stoffe bekliejinge ginge zitte vaan ur neej zitmeubilair. Ut haaj beslist zoë motte zien, waant toen we beej de bure binne kwame, woorte we aal vreendelijk opgewacht en tewaord gestaon door en alleraardigste serveerster. Ze haaj enne laeftied, waat zal ik zegge: “ze kos zeker aal en gas jaor twië iëmers water drage”, dus, da wette geej genog. Noa deze korte ma zeker bevredigende stop, woort de terugreis mit de weend in de rug en vol “goesting” ingezatte.

De B’s haaje en tochtje vaan en 60 kielemèter naeve de maas af onder de wiele doorgedreijt en kwaome oeteindelijk beej ut nao de zondaagse soep gaon tot de conclusie, daat ze vandaag beej Ger mier “goesting” haaje gehad, aas oppe fiets.