Terwijl wij als krukken nog een beetje na sidderen van de geweldige Tour die we hebben mogen aanschouwen, gaat onze voorbereiding onverminderd voort. Het beruchte krukken weekend staat weer spoedig voor de deur. Er zullen dus kilometers gemaald moeten worden, om ook de Tocht der tochten tot een goed einde te volbrengen. De route is klaar, dus we weten wat ons te doen staat, want er komen wat hoogtemeters bij kijken. Daarom werkten de B krukken vorige week al een mooie kopie rit van de A krukken af, die hun de week ervoor reden. Nog maar net vertrokken uit Meterik, of in Oostrum ging het voor Chicken Anthony een beetje mis. Juist in een scherpe bocht verloor Anthony zijn evenwicht en viel in het gras. Helaas als gevolg, gekneusde ribben, zo erg zelfs, dat hij de zitmaaier niet meer kan besturen: die Stoekt te hart. ( Veel beterschap gewenst aan Anthony). De tocht werd voor sommige krukken een ware martelgang. 140 kilometers met 750 hoogtemeters was voor sommige toch een beetje teveel van het goede. Half middag waren de krukken pas weer bij het clubhuis gearriveerd. Maar een dappere kruk weet niet van ophouden, dus de eerst volgende tocht naar de heuvels staat al weer gepland, alles voor die Tocht der Tochten.
Afgelopen zondag werd er bij de B krukken koers gezet naar het geboortedorp van El-Coyote, waar de koffie met gebak genuttigd werd. Verlegen werd gevraagd of ze die ene Bakelnaar nog kende…, geen goed idee bleek later. Prompt werd er op iedere bestelling een € op de onkosten gezet. De A krukken trokken in zuid westelijke richting over lange rechte wegen: Nederweert. De pauzeplaats was voor de Autistische krukken een ware martelgang De koffie werd scheef op het schoteltje geserveerd,maar erger nog de Vlaai! Die was rond. Een vlaai moet aangesneden zijn, met een punt op het eind, een driehoek dus. Op welke plek moesten die krukken nu toch een vork voor het eerst insteken. Gelukkig werd er na enig beraad, toch voorzichtig gestart met eten. En ook deze horde werd genomen. Op de terugweg kwam er een kruk ( er mocht ditmaal geen naam genoemd worden) achter dat hij door al dit tumult op de pauzeplaats zijn telefoon( incl. Creditcard) nog in het etablissement had laten liggen. Daardoor was hij noodgedwongen om met zijn sportieve dochter Sem de middagrit nogmaals te maken, op en neer naar Nederweert. Laten we maar zeggen, alles voor de Tocht der tochten.